دردِ کنکور

دیروز کنکور داشتم می تونم بگم کنکور رو خوب دادم ولی اون چیزی که می خواستم نبود به خواسته ام نمیرسم ناراحت کننده اس و طبیعتاً میگیم سال آینده ولی من پسرم نمی تونم پشت کنکوری بشم باید برم خدمت مقدس سربازی و دو سال هیچکاری نکنم باید بشینی فقط ساعت پر بکنی تا تموم بشه این گفته دوستمه که آخرای خدمتشه.

ناراحت کننده تر از همه اینجاس که کل برنامه های که ریخته بودم براش و چیزایی که توی فکرمه باید شیفت بدم به عقب تلخه ولی گاهی باید صبر کرد و دوباره برای جنگیدن آماده شد الآنم یه کم نفس می گیرم دوباره شروع می کنم برای یادگیری و دنبال کردن چیزایی که می خوام.

الآن دوست دارم به زمین و زمان بد بگم تقصیرا رو بندازم گردن بقیه تا شاید یه کم خالی بشم یا آروم بشم ولی همه اینا واقعیت رو تغییر نمیده من خوندم تلاش کردم ولی به اون اندازه ای که باید نبود میزان تلاشم با توجه به خواسته ام کم بود حال چه بخاطر کم بودن وقت چه کوتاهی کردن خودم و گاهی خوب نخوندن در هر صورت اتفاق افتاده و پشیمونی سودی نداره؛ تنها چیزی که فهمیدم هر چند گرون تموم شد برام برا بعضی چیزا باید بیشتر از اون چیزی که تصور می کنی تلاش کنی و پشتکار داشته باشی برای همین تصمیم گرفتم دوباره بیشتر تلاش بکنم سماجت بیشتری بخرج بدم میشه چیزی که می خوای رو بدست آورد اگه تلاش و پشتکاری در خور خواسته ات داشته باشی.

دیروز دلم بد گرفته بود ولی صبحی بلند شدم رفتم خرید درمانی، جمعه بازار کتاب خرید درمانی علاج کاره.

هیچی از مشهد رو دوست نداشته باشم توی این چند ساله جمعه بازار کتابش حرفی برا گفتن داره کتاب های مختلف پیدا میشه و خوبیش اینه تخفیف دار من تا ۵۰ درصد تخفیفم خریدم چه بهتر با پول دو کتاب بتونی سه کتابی که می خوای رو بگیری. کتاب خریدن و خوندن همیشه آرومم می کرده برا همین الاًن بهترم کمتر غر غر می کنم سر کنکور و اتفاق های افتاده.