به وقت سردرگمی

نمیدانم چند نفر در جریانید یا صفحه «درباره من» را خوانده‌اید تا متوجه شوید در حین خدمت سربازی هستم.

در دو ماه گذشته به دلایل مختلفی کم فعالیت بودم و مطلب جدیدی منتشر نکرده‌ام.

در اردیبهشت‌ماه در یک دوره آموزشی بودم که خلاصه گزارشی از آن نوشتم و شاید شما نیز مطالعه کرده باشید.

اما در خردادماه غیر از درگیری‌های سربازی؛ در یک سردرگمی بودم یا بهتره بگم دنبال جوابی برای سوال زیر بودم:

قرار است بلاگ به چه مسیری برود و با آن به چه چیزی برسم(یا چه کاری انجام دهم).

برای همین در طول این مدت مطلب جدیدی منتشر نشد و هنوز در پی جواب این سوال و سوالات دیگری هستم اما تصمیم گرفتم با آغاز تیرماه به انتشار پست‌های جدیدی بپردازم و با همه شرایط موجود به بروزرسانی منظم بلاگ پایبند باشم و در همین حین به دنبال یافتن جوابی برای سوالات ذهنم بگردم.

سوالاتی که قرار است مسیری که در آن گام برمیدارم را روشن کند و راهنمای من برای تحمل سختی‌ها و گذر از موانع این مسیر باشند.

معتقدم از این نوع خلوت کردن‌ها با خود برای بررسی اهداف و برنامه‌ها و همچنین بررسی مسیر، هر چند مدت لازم و ضروری است.

گاهی همین خلوت کردن‌ها با خودت نجات دهنده ما از بیراه‌های است که در مسیر رسیدن به خواسته‌های‌مان در آن قدم برمیداریم و از مسیر اصلی دور می‌شویم.